Παρασκευή 18 Ιουλίου 2025

"Όχι στη βοή των φωνών – Ναι στη σιγή της εμπιστοσύνης" (γράφει ο π. Παναγιώτης Κιντής)

 Απόψεις

Στις 20 Ιουλίου, όπου ο ήλιος καίει και η φύση σιωπά από τη ζέστη, η Εκκλησία μάς φέρνει μπροστά την αστραφτερή, φλογερή μορφή του Προφήτη Ηλία.

Όχι για να μας εντυπωσιάσει, αλλά για να μας αφυπνίσει.

Όχι για να θαυμάσουμε απλώς έναν μεγάλο άντρα, αλλά για να μάθουμε ξανά να ακούμε —μέσα στη βοή του κόσμου— τη φωνή του Θεού.

Γιατί ο Προφήτης Ηλίας δεν ήταν άνθρωπος των θορύβων, παρόλο που η ζωή του ήταν γεμάτη θαυμαστά. Ήταν άνθρωπος της σιγής, της εμπιστοσύνης, της υπακοής.

Η φωνή της αύρας της λεπτής

Σε μια από τις πιο ιερές σκηνές της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ηλίας ανεβαίνει στο όρος Χωρήβ. Εκεί ζητά να δει τον Θεό. Και τότε περνά άνεμος ισχυρός· μα ο Κύριος δεν ήταν στον άνεμο. Έρχεται σεισμός· και πάλι, δεν ήταν εκεί. Φωτιά· και ούτε εκεί ήταν.

Και τέλος… φωνή αύρας λεπτής. Μια σιγή σχεδόν αθόρυβη.

Και τότε ο Ηλίας σκεπάζει το πρόσωπό του. Γιατί εκεί είναι ο Θεός.

Όχι στον πανικό, όχι στον εντυπωσιασμό· αλλά στην ηρεμία της καρδιάς.

Η εποχή των φωνών

Ζούμε σε καιρούς σεισμικούς. Γεγονότα, απειλές, φόβοι. Και μαζί, ένας καταιγισμός από “προφητείες” και “αποκαλύψεις”. Βίντεο, ηχογραφήσεις, «συγκλονιστικά» μηνύματα, φωνές που μιλούν για το αύριο με βεβαιότητα και ύφος αυθεντίας.

Όλοι μιλούν. Λίγοι σιωπούν.

Όλοι «προβλέπουν». Λίγοι μετανοούν.

Όλοι διδάσκουν. Λίγοι υπακούν.

Και ο λαός του Θεού; Ταράζεται. Αντί να ειρηνεύει.

Κλονίζεται. Αντί να σταθεροποιείται.

Αλλά ο Θεός δεν μιλά μέσα από τη φασαρία. Δεν μιλά για να δημιουργήσει αγωνία, ούτε για να υποκινήσει πανικό. Ο Θεός μιλά όταν η καρδιά γαληνεύει.

Και εκεί, στην ησυχία, στην ελπίδα, έρχεται η φωνή Του.

Όταν και οι ποιμένες σπέρνουν φόβο

Εδώ πρέπει να σταθούμε με πόνο ψυχής και υπευθυνότητα.

Δεν είναι μόνο οι κοσμικοί ή οι «αυτόκλητοι πνευματικοί» που προκαλούν ταραχή.

Δυστυχώς, δεν είναι όλοι εκτός Εκκλησίας.

Μερικές φορές, ακόμα και άνθρωποι εντός Εκκλησίας κληρικοί και λαϊκοί, καλοπροαίρετα ίσως, τρομάζουν τον κόσμο με όσα λένε.

Κηρύττουν προφητείες χωρίς διάκριση. Προειδοποιούν με στόμφο για γεγονότα που… δεν ήρθαν ποτέ. 

Μιλούν σαν να γνωρίζουν το μέλλον, ξεχνώντας ότι την ημέρα και την ώρα κανείς δεν την γνωρίζει παρά μόνον ο Θεός.

Και ο λαός; Αντί να τραφεί, ταράζεται. Αντί να εμπιστευθεί τον Χριστό, τρομάζει με τον κόσμο.

Και το χειρότερο: αυτοί οι λόγοι, επειδή προέρχονται από στόματα κάποιων ρασοφόρων εκλαμβάνονται ως φωνή της Εκκλησίας, ενώ συχνά είναι προσωπικές ερμηνείες, χωρίς ευλογία.

Όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Εκκλησία δεν τρομοκρατεί. Η Εκκλησία προτρέπει σε μετάνοια.

Η Εκκλησία δεν κηρύττει πολέμους και αίμα, αλλά ειρήνη και Χριστό.

Οι Άγιοι Πατέρες μας προειδοποιούν:

Άγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Όποιος δεν υπακούει στην Εκκλησία, και άγγελος να του φανερωθεί, να μην τον πιστέψει».

Άγ. Παΐσιος: «Οι προφητείες δεν δίνονται για να φοβούνται οι άνθρωποι, αλλά για να ετοιμάζονται πνευματικά… Να μην παίρνουμε φόρα με “προφητείες” και μπερδευτούμε».

Άγ. Πορφύριος: «Ό,τι λέμε, πρέπει να το λέμε με προσευχή και αγάπη· αλλιώς και η αλήθεια πληγώνει».

Η προφητεία θέλει διάκριση

Η Εκκλησία σέβεται τις αληθινές προφητείες. Πάντοτε τις σεβάστηκε. Αλλά ποτέ δεν τις έκανε δημόσιο θέαμα ή πνευματική τρομοκρατία. Η αληθινή προφητεία δεν είναι προϊόν φαντασίας, ούτε επιχείρημα εντυπωσιασμού.

Οι Άγιοι Προφήτες ήταν άνθρωποι υπακοής, καθαρής καρδιάς, σιωπής και ευθύνης.

Ο Προφήτης Ηλίας δεν μιλούσε κάθε μέρα. Μιλούσε όταν τον καλούσε ο Θεός. Και όταν μιλούσε, οδηγούσε τον λαό στην επιστροφή, όχι στον φόβο.

Όπως λέει ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος:

«Ο Θεός δεν αποκαλύπτει το θέλημά Του σε όλους, αλλά μόνο σε όσους καθάρισαν την καρδιά τους».

Και ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος συμπληρώνει:

«Η σιωπή του νοός είναι γνώση μυστηρίων».

Ο Προφήτης της υπακοής

Ο Προφήτης Ηλίας ήταν φλογερός, αλλά όχι αλαζόνας.

Δυνατός, αλλά και υπάκουος.

Δεν δημιούργησε οπαδούς· οδήγησε τον λαό στον Θεό.

Και όταν ήρθε η ώρα να φύγει, δεν πέθανε, αλλά αναλήφθηκε σε ουράνιο άρμα. Όχι με δόξες ανθρώπινες, αλλά με την τιμή του Θεού, που υψώνει όσους ταπεινώνονται.

Εμπιστοσύνη, όχι σύγχυση

Αντί να ψάχνουμε για προφητείες, ας ψάχνουμε να βρούμε τον Χριστό.

Αντί να μετράμε σημεία και ημερομηνίες, ας μετράμε τις πτώσεις μας και τις μετάνοιές μας.

Αντί να ψάχνουμε τι θα γίνει αύριο, ας φροντίσουμε πού στεκόμαστε σήμερα.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι τα γεγονότα. Είναι να χάσουμε την πίστη μας, να χάσουμε την Εκκλησία, να χάσουμε τον Χριστό.

Ας σταματήσουμε, λοιπόν, να ακούμε τη βοή των φωνών.

Και ας σταθούμε σιωπηλοί.

Ίσως τότε να περάσει δίπλα μας η φωνή της αύρας της λεπτής.

Και μέσα σ’ αυτήν, να ξανακούσουμε τη φωνή του Θεού.

π. Παναγιώτης Κιντής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σελίδες