Συγγενείς, φίλοι και συμπολίτες την συνόδευσαν στην τελευταία της κατοικία, ακούγοντας τον επικήδειο λόγο του αδελφού της, που αναφέρθηκε με αγάπη και σεβασμό στην πορεία της ζωής της, στην οικογένεια που δημιούργησε και στην προσφορά της σε όσους είχαν ανάγκη.
Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου Ναυπλίου – 3 Αυγούστου 2025
Επικήδειος λόγος του Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Καλαθά
στην εξόδιο ακολουθία της μεγάλης του αδελφής
«Μακάριοι οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες ἀπ᾿ ἄρτι, ἵνα ἀναπαύσωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν· τὰ δὲ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ᾿ αὐτῶν.» (Αποκ. ιδ΄ 13),
μας λέγει το Πνεύμα του Θεού εις την Αποκάλυψιν.
Σήμερα, προπέμπομεν, αγαπητοί μου, εις την αιωνιότητα, την αγαπημένη μας μεγάλη αδελφή, τη Διονυσία Καλαθά – Κουκουζέλη, τη μεγάλη μας Σούλα. Είμαστε όλοι εδώ για να την αποχαιρετήσουμε για τελευταία φορά, να εκφράσουμε τη θλίψη μας και τη συμπαράστασή μας στο πένθος για την απώλεια της αδελφής μας, προς τα αγαπημένα της παιδιά και εγγόνια.
Η Διονυσία γεννήθηκε εδώ στ’ Ανάπλι μας, πριν πολλά χρόνια. Μεγάλωσε με την πονεμένη μητέρα της, την Ελένη. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, αλλά δεν την κατέβαλαν στη ζωή της, προχώρησε με το κεφάλι ψηλά.
Φίλη της – αδελφή της θα την χαρακτήριζα – μέχρι πριν αρρωστήσουν και οι δυο, ήταν η μοναδική μας ξαδέλφη, η Βαγγελίτσα ή Λίτσα, η μοναχοκόρη του θείου μας του Στάθη.
Αργότερα γνώρισε τον σύζυγό της, τον Δημήτρη· παντρεύτηκαν και έκαναν μια ωραία οικογένεια με τρία παιδιά.
Ο πρώτος γιος, ο Αποστόλης, αφού τελείωσε τα εγκύκλια γράμματα εδώ στην πόλη μας, θέλησε να πάει στο εξωτερικό, να εργασθεί. Παντρεύτηκε, έκανε μια καλή οικογένεια και απέκτησε τρία παιδιά, αλλά η μεγάλη του αγάπη για την πατρίδα μας τον φέρνει τακτικά εδώ.
Η δεύτερη κόρη, η Άννα, μεγάλωσε εδώ, σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και επέστρεψε, εργάστηκε ως δασκάλα στα σχολεία μας, παντρεύτηκε τον Γιάννη και απέκτησε δύο παιδιά.
Η τρίτη, η μικρότερη, η Ελένη, μεγάλωσε επίσης εδώ, σπούδασε οδοντοτεχνικά επαγγέλματα στην Αθήνα, επέστρεψε και εργάζεται στον τόπο μας. Παντρεύτηκε τον εκλεκτό της καρδιάς της, τον Παναγιώτη, και απέκτησε κι αυτή δύο παιδιά.
Οι γονείς, ο Δημήτρης και η Διονυσία, δίκαια χαίρονταν για την πρόοδο των παιδιών τους. Αν και στα ανδρόγυνα μπορεί να υπάρξουν σύννεφα και δυσκολίες, η Διονυσία τα ξεπερνούσε με την υπομονή και την αγάπη της.
Μαζί δημιούργησαν το εστιατόριο « Ο Γλάρος», όπου δούλευαν και οι δυο νύχτα-μέρα, για το καλό της οικογένειας.
Τα χρόνια κύλησαν και ο Δημήτρης έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο, η Διονυσία δούλεψε μόνη της παλικαρίσια τον «Γλάρο» για αρκετά χρόνια, μέχρι που το εστιατόριο το ανέλαβε ο γαμπρός της, ο Γιάννης. Τότε αποσύρθηκε στο σπίτι της και αφοσιώθηκε περισσότερο στα παιδιά και στα εγγόνια της.
Και τώρα ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, και ο Κύριος της Ζωής και του Θανάτου την εκάλεσε κοντά Του, ίνα αναπαυθεί από τους κόπους της, σε χώρα που δεν υπάρχει λύπη, ου στεναγμός, αλλά… ζωή ατελεύτητος.
Αυτό που την χαρακτήριζε ήταν η αγάπη της, το δόσιμο σε όλους μας, στα παιδιά και στα αδέλφια της, και η βοήθεια σε όποιον ανήμπορο ή δοκιμαζόμενο, καθώς και η ίδια γνώριζε καλά από δοκιμασίες.
Σούλα μου, αγαπημένη μας αδελφή και μητέρα, πορεύου το μεγάλο σου ταξίδι προς την αιωνιότητα. Στο τέλος του ταξιδιού σου θα βρεις να σε περιμένουν η μητέρα σου η Ελένη, ο Δημήτρης ο σύζυγός σου, ο πατέρας μας, για να του πεις όσα δεν μπόρεσες ποτέ να του πεις σε τούτη την ζωή, αλλά και την μάνα μου την Αγγελική, που σε αγαπούσε πολύ και που όπως έλεγε, ποτέ δεν σε ξεχώρισε από τα παιδιά της.
Σούλα μου, καλό ταξίδι να έχεις και να είσαι ήσυχη· να μην σε απασχολεί το αν σε μνημονεύω ή όχι στις προσευχές μου, που είπες προχθές στην Σούλα την μικρή μας να μου το πεί. Πάντοτε σε μνημόνευα κι εσένα και τα παιδιά σου και τα αδέλφια μας, και θα εξακολουθώ να προσεύχομαι για όλους μας.
Χαιρετίσματα σε όλους.
Αιωνία σου η μνήμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου